Even bijpraten (update)

Even bijpraten (update)

by | 18 aug 2020 | Algemeen, Gemeente, Rechtszaken, Vergunningen

De naam van het natuur- en recreatiegebied ten oosten van Leeuwarden wordt na 6 jaar eindelijk weer recht gedaan. Het ziet er in vergelijking met voorgaande jaren een stuk groener uit. Door de afgelaste muziekfestivals als gevolg van de coronacrisis bespeuren we minder schrale grasmatten, geen kale verrotte plekken of modderpoelen door rijplaten en bouwverkeer, zien we langzaam terugkerende laagvegetatie tussen bomen, gespaarde ruigtes en rietoevers omdat geen campingplaatsen en steigers hoefden te worden gecreëerd, aantrekkende biodiversiteit, etc.
Niet dat het gebied (inclusief fauna) weer in oude luister is hersteld, maar van enige zichtbare opleving is op dit moment toch wel zeker sprake.

 

        

Een ander (positief) element dat opvalt is het uitblijven van geluidsoverlast, vooral in de nachtelijke uren. En dat is méér dan welkom voor vooral die omwonenden die normaliter hun vakantie (al dan niet bewust) tijdens de festivalsperiode buiten Leeuwarden doorbrengen, maar dat vanwege de coronacrisis nu niet kunnen of doen.
Ook de warme avonden/nachten van de afgelopen tijd zorgen ervoor dat mensen veel buiten zitten en slapen met zoveel mogelijk ramen open om het huis ’s nachts goed door te luchten. Je moet je eens voorstellen hoe een dergelijk ‘buitenleven’ onder festivalomstandigheden zou moeten plaatsvinden; vooral onder de bonke-bonke-bonk geluiden van lage bastonen… Woelen in je bed krijgt dan een geheel andere dimensie.

Dit seizoen zijn er (uiteraard) geen vergunningen verleend om meerdaagse muziekfestivals te faciliteren in de Groene Ster. Maar zelfs dat ging trouwens weer niet zonder slag of stoot. Enige tijd nadat het kabinet had besloten dat de evenementenbranche sowieso tot 1 september 2020 op slot zit, heeft GSD de gemeente er meerdere keren aan moeten herinneren dat de beslistermijn van de in januari ingediende vergunningsaanvragen inmiddels al ruim verstreken was. Strikt juridisch gezien wordt de vergunning dan ‘van rechtswege’ automatisch verleend en dat was feitelijk op dat moment het geval. Pas ruim één maand later volgde de formele intrekking.

Ook inhoudelijke (wel procedurele, waarover later meer) beleidswijzigingen (geluid, ecologie, omgevingswet gerelateerd, e.d.) en verplichte onderzoeken zijn dit seizoen niet aan de orde geweest. Allemaal activiteiten die door het bestuur van de gemeente Leeuwarden ieder jaar op het allerlaatst er nog gauw even doorheen gejast worden om vergunningen bestuursrechtelijk te stutten. Het vrijwel uitblijven van dit ambtelijk en bestuurlijk proces heeft uiteraard invloed gehad op de mate van berichtgeving op onze site.

Toch broeit er nog van alles en daarover willen we u met onderstaande onderwerpen even ‘bijpraten’.

Gemeentelijke Rekenkamer
De gemeenteraad van Leeuwarden heeft de Gemeentelijk Rekenkamer gevraagd een onafhankelijk onderzoek te doen naar de kosten van festivals in de Groene Ster. Dat rapport zal maandag 24 augustus worden uitgebracht en gepresenteerd aan de raad. Wat was ook alweer de aanleiding?

Op 16 oktober 2018 publiceerde GSD een artikel op haar website waarbij een beredeneerde schatting werd uitgewerkt van kosten die de gemeente zou hebben gemaakt om de festivals in de Groene Ster te faciliteren. Achterliggende gedachte hierbij was dat een kosten-baten overzicht de soort belangenafweging door het bestuur van de gemeente Leeuwarden, en daarmee de mate van inzet waarmee ze festivals in de Groene Ster er als permanent fenomeen in de Groene Ster doorheen wil drukken, inzichtelijk zou maken.

Een jaartje na onze publicatie over de uit gemeenschapsgelden gefinancierde festivalkosten, heeft de regionale nieuwssite Liwwadders.nl contact gezocht met GSD met het verzoek ons artikel te mogen herpubliceren op haar site. Deze publicatie vormde voor enkele fracties in de gemeenteraad aanleiding tot het stellen van kritische vragen aan de verantwoordelijk wethouder (de inmiddels vertrokken Feitsma). Ook de Leeuwarder Courant begon zich te roeren in dit dossier. Uiteindelijk heeft Feitsma een overzichtje van kosten aangereikt. Deze is recentelijk op 23 aug. 2020 nog geactualiseerd. Het thans voorliggende kostenplaatje blijkt een veelvoud te zijn van hetgeen GSD aan kosten destijds inschatte: ruim € 850.000!!

Bijgewerkte versie

De grootste kostenpost bleek de inzet te zijn van extern ingehuurde advocaten en adviseurs. Voorheen werd de interne jurist nog ingezet of de lokale huisadvocaat van de gemeente (Trip Advocaten). Maar omdat dit voor de gemeente niet leidde tot bevredigende resultaten in de rechtbank werd zwaarder geschut ingezet door inhuur van peperdure advocaten uit de top vijf van Nederland (internationaal advocatenkantoor Stibbe, gevestigd aan de Amsterdamse Zuidas).

De gemeenteraad vroeg zich af hoe het kon dat zo veel geld was uitgegeven zonder dat de gemeente resultaat behaald had. Dat leidde tot het verzoek aan de rekenkamer om een onderzoek te doen.

De Rekenkamer heeft (voor zover wij weten) betrokken ambtenaren, de verantwoordelijk wethouder, de burgemeester en festivalorganisatoren gehoord waarbij alle relevante stukken (beleidsstukken, gerechtelijke uitspraken, onderzoeken, vergunningen, beroepen, bezwaren, evaluaties, etc.) zijn geraadpleegd.
Ook GSD, als feitelijke initiator van het Groene Ster dossier, is gehoord.

Wij hebben helaas geen voorinzage in het rapport gekregen, en zullen ons op 24 augustus dus door de rekenkamer en de gemeente laten ‘verrassen’.

Inmiddels heeft de gemeente – die vermoedelijk de bui al ziet hangen – de vlucht naar voren gemaakt. Zij heeft namelijk formeel aangekondigd om voor het aankomende festivalseizoen 2021 de vergunningsprocedure anders in te richten. Deze procedure zal volgens de Uniforme Openbare Voorbereidingsprocedure verlopen. Daarover meer in het navolgende item.

Uniforme Openbare Voorbereidingsprocedure
Met de Bekendmaking (nr. Z224447-2020) ‘Besluit tot toestemming van de uniforme openbare voorbereidingsprocedure’ van 20 juni 2020 geeft de gemeente aan de vergunningverlening voor specifiek de festivals in de Groene Ster anders te willen organiseren.

Tot nu toe gebruikte de gemeente de korte voorbereidingsprocedure. Dat wil zeggen de vergunning wordt snel en zéér kort voor het evenement verleend. Er is dan voor omwonenden en belanghebbenden geen tijd meer om normaal bezwaar te maken. Enige mogelijkheid is dan een kort geding bij de bestuursrechter. Die rechter weegt de belangen van omwonenden en natuur af tegen de belangen van gemeente en organisator bij niet doorgaan van het festival, en laat het festival doorgaan omdat de organisator anders failliet zou gaan. In de bodemprocedure, anderhalf tot twee jaar later, krijgen we dan meestal gelijk van de rechtbank. Maar dan is het festival al lang gehouden en is de schade al aangericht.

Bij de uitgebreide voorbereidingsprocedure krijgen burgers een vast traject met 6 weken inspraak op de voorgenomen vergunning en op de onderliggende stukken. Er kan een zienswijze worden ingediend. De gemeente moet bij de definitieve vergunning ook de punten van de zienswijze bespreken. Pas daarná mag het evenement eventueel gehouden worden.

De gewijzigde opzet van vergunningverlening zou (volgens het besluit) op verzoek zijn van de festivalorganisatoren. Dit waagt GSD ernstig te betwijfelen. Immers de nieuwe opzet – waarvoor GSD al jaren pleit – is (in dit geval) voor de vergunninghouders (festivalorganisatoren) en vergunningverleners (gemeente) juridisch meer risicovol.

Het is eerder de stevige kritiek die de gemeente in januari kreeg van de Onafhankelijke bezwaarcommissie, en in april van de Commissie voor de Milieu Effect Rapportage. En mogelijk ook de kritiek die de Rekenkamer zal hebben op de vergunningverlening. (het college kent de inhoud van het rapport immers al).

Hoe dan ook is deze procedure een hele verbetering met de manier waarop de gemeente de afgelopen jaren heeft gewerkt. Wij krijgen tijdig inzage, inspraak en de mogelijkheid om naar de rechter te gaan is ruimer.

Herziening bestemmingsplan
Die herziening heeft al eerder vertraging opgelopen, en het advies van de Commissie MER heeft de gemeente behoorlijk uit het lood geslagen. Daar worden nu de wonden gelikt en ongetwijfeld de geadviseerde rij met onderzoeken voorbereid en uitgevoerd.

Geen nieuws dus, en dat verwachten wij voorlopig ook niet.

Beroep bij de Raad van State over geluid
Bij de uitspraken van de Rechtbank Noord Nederland over geluid heeft GSD op de meeste punten gelijk gekregen. De gemeente wilde zich daar niet bij neerleggen en heeft hoger beroep ingesteld bij de Afdeling Rechtspraak van de Raad van State. De stukken zijn ingediend, en de RvS moet een zittingsdatum gaan vaststellen. Maar dat kan nog vele maanden duren.

Update: zitting heeft 2 december 2020 plaatsgevonden.

Beroep bij de Raad van State over niet handhaven Wet Natuurbescherming
Door de evenementen in de natuur komen beschermde zeldzame soorten in gedrang. Hun nesten en verblijfplaatsen worden vernield en verstoord. Bovendien heeft de gemeente allerlei gebods- en verbodsborden weggehaald die dat moesten voorkomen (verboden buiten de paden te wandelen, verboden ’s-nachts te verblijven, etc). GSD had de provincie gevraagd om die verboden te handhaven (Gedeputeerde Staten zijn het bevoegd gezag voor natuurbescherming). En op te treden tegen de gemeente Leeuwarden.

Volgens de provincie hoeven en kunnen zij niet handhaven en hoeven zij de gemeente niet aan te spreken. Van de rechtbank heeft de provincie gelijk gekregen. Daar zijn wij het niet mee eens, dus is GSD in hoger beroep gegaan bij de Raad van State.

Deze procedure zit nog in het wisselen van processtukken en rapporten. Zitting kan makkelijk nog een jaar op zich laten wachten.

Beroep bij de Rechtbank over natuurbescherming
Festivalgeluid heeft een verstorend effect op beschermde dieren in Natura 2000-gebied de Groote Wielen. Wetenschappelijk onderzoek heeft bijvoorbeeld aangetoond dat door het geluid vogels de waarschuwingsroep van soortgenoten niet meer kunnen horen, en dan een makkelijke prooi zijn voor roofdieren en roofvogels. Ook de stikstofneerslag van de festivals levert daar schade op.

Desondanks heeft de provincie een ontheffing/vergunning Wet natuurbescherming afgegeven. Daartegen heeft GSD beroep bij de rechtbank ingesteld.

Nog geen Beslissing op Bezwaar over omgevingsvergunning Psy-Fi 2019
Ook bij de omgevingsvergunning Psy-Fi had de gemeente fors wat fouten gemaakt. Bij de gemeentelijke bezwaarcommissie heeft GSD daarom in december 2019 gelijk gekregen. De vergunning had niet mogen worden verleend. Het college had binnen zes weken na dat advies van de commissie officieel op ons bezwaar moeten beslissen (door bijvoorbeeld de omgevingsvergunning achteraf in te trekken). Maar dat is nog steeds niet gebeurd.
Intellectuele prostitutie in de milieu advieswereld
Op de website van Follow the Money (onafhankelijke onderzoeksjournalistiek) staat een artikel in het kader van het thema ‘Onze openbare ruimte’ met de (zeker voor ons, gelet op de ervaringen van afgelopen jaren) aansprekende titel ‘Intellectuele prostitutie’ in de milieuadvies wereld.

Natuurlijk zijn er Groene Adviesbureaus met een onberispelijke staat van dienst, die neutraal advies geven over hoe de natuur het best beschermd kan worden. Maar er zijn helaas te veel bureaus die op het verkeerde pad zijn beland. Ze laten zich bij hun advies te veel leiden door de wensen van de opdrachtgevers (want als ze dat niet doen gaat de opdracht naar een ander die ‘wel wil luisteren’). Ook wij hebben dergelijke ervaringen opgedaan en dit in onze artikelen als onderzoeken door ‘wensecologen’ bestempeld.

Gemeenten, provincies en festivalorganisatoren maken graag gebruik van dat soort adviesbureaus vanuit de gedachte: ‘wie betaalt, bepaalt’.

Voor mensen met belangstelling voor natuurbescherming of het openbaar bestuur een zeer lezenswaardig artikel!

‘Psy-Fi 2020 in Groene Ster’

by | 2 okt 2019 | Festivals, Gemeente, Provincie, Rechtszaken

De titel staat tussen aanhalingstekens omdat doorgang in 2020 van Psy-Fi in de Groene Ster feitelijk nog niet vaststaat.

Festivalorganisatoren moeten volgens het gemeentelijk ‘Afwegingskader’ (=beleid) in september voorafgaand aan het jaar van beoogde uitvoering van een evenement, een verzoek tot plaatsing op de Evenementenkalender indienen.  Vervolgens wordt de Evenementenkalender voor het komende jaar in december vastgesteld.

Via diverse e-mails en de blog van Wietse Elzinga  zijn wij geattendeerd op het feit dat Psy-Fi inmiddels een verzoek tot plaatsing op de Evenementenkalender 2020 voor een festival in de Groene Ster bij de gemeente Leeuwarden heeft ingediend. Voor GSD is dat geen verrassing omdat een terugtrekkende beweging – ondanks het aanhoudende geroep van Psy-Fi Leeuwarden na 2019 te gaan verlaten – al in juli werd voorzien (zie artikel ‘Eerst zien, dan geloven‘). Dergelijke acties hebben we in 2015 voor het eerst gezien. Ze blijken enkel te dienen om het bestuur van de gemeente Leeuwarden onder druk te zetten om regels en voorwaarden die het festival onwelgevallig zijn verder te versoepelen, of zelfs liefst nog helemaal te niet te doen.

Wellicht valt het niet uit te sluiten dat het plaatsingsverzoek louter bedoeld is als een plan B, mocht blijken dat een alternatieve locatie elders niet haalbaar is voor Psy-Fi. Dat blijft gissen.

Hoe dan ook, zolang formeel niet vaststaat dat 2019 voor Psy-Fi het laatste jaar is geweest dat het in de Groene Ster heeft plaatsgevonden, zullen de lopende en aanstaande procedures, specifiek gerelateerd aan Psy-Fi, niet worden stopgezet. De procedures betreffen:

  1. Bezwaarschrift Evenementenvergunning Psy-Fi 2019 (gemeente)
  2. Bezwaarschrift Geluidsontheffing Psy-Fi 2019 (gemeente)
  3. Bezwaarschrift Vergunning/Ontheffing Wet Natuurbescherming Wnb (provincie)
  4. Bezwaarschrift weigering ‘Handhavingsverzoek geluidsoverschrijdingen’ Psy-Fi 2019 (gemeente)
  5. Bezwaarschrift weigering tijdig te besluiten Vergunning Wnb Psy-Fi (provincie); afhankelijk uitspraak lopend Verzetsschrift dienaangaande
  6. Afhankelijk van de ‘Beslissingen op Bezwaar’ door College B&W op de bezwaren 1,2 en 4, en College GS op bezwaren 3 en 5 het opstarten van bijbehorende bodemprocedures bij de rechtbank
  7. Hoger Beroep Geluidsontheffing Psy-Fi 2016 bij Raad van State (gemeente).

Gemeente Leeuwarden moet een 3de versie geluidsontheffing Psy-Fi uitgeven

by | 23 aug 2019 | Rechtszaken

Niet dat bovenstaande titel de uitspraak is van de voorzieningenrechter, maar het is wel het logische gevolg van die uitspraak.

Afgelopen donderdag (22 augustus) heeft de rechter de door GSD aangevochten (2de) geluidsontheffing voor het muziekfestival Psy-Fi 2019 naar de prullenbak verwezen. Concreet betekent dit een vervroeging van het eindtijdstip van het hoge geluidsniveau tijdens dag- en avondperiode, en een verlaging van het geluidsniveau tijdens de nachtperiode. Feitelijk dezelfde uitspraak als in het kort geding voor Welcome to the Village (WttV), ruim een maand geleden.

Helaas verliep de weg naar de uitspraak weer eens niet zonder slag of stoot.

Aanvankelijk zou het een ‘appel-eitje’ moeten zijn (dachten we…). Immers de omstandigheden voor Psy-Fi zijn, voor wat betreft een geluidsontheffing, exact dezelfde als voor WttV, dus de uitspraak over de geluidsontheffing WttV 2019 zou simpelweg doorgetrokken kunnen worden naar een uitspraak over de geluidsontheffing voor Psy-Fi. Wij hebben het college B&W hier dan ook schriftelijk om verzocht om zodoende een gang naar de rechter te kunnen besparen (en daarmee de gemeente niet op onnodige kosten te jagen zoals ze doorgaans zo graag lijkt te willen doen, met inhuur van dure advocaten en externe adviseurs). Het antwoord kwam tot onze verrassing vrij snel en had het karakter van een ambtelijke middelvinger.

Vervolgens hebben we daarom maar (met een zucht) een verzoek voor een voorlopige voorziening (VoVo) bij de rechtbank ingediend. Tot onze verrassing troffen we een paar dagen later een herziene versie van de betreffende geluidsontheffing in onze e-mailbox aan. Deze ‘nieuwe’ ontheffing was niet aangepast met lagere geluidsniveaus en eindtijden zoals bij WttV, maar bevatte enkel een drietal motiveringen (met o.a. verwijzingen naar vage op internet gevonden studies), waarom de betreffende geluidsniveaus en eindtijden juist NIET hoefden worden aangepast. Het is vrij ongebruikelijk dat bij uitgifte van een geluidsontheffing er ook een exemplaar naar een rechtbank wordt gestuurd. Kennelijk was deze actie bedoeld als een soort verweerschrift. De rechtbank heeft de gemeente daarna wel per brief laten weten dat ze al meer dan genoeg informatie had uit eerdere uitspraken (bodemprocedure Psy-Fi 2018 en VoVo WttV 2019) om een uitspraak zonder zitting te kunnen doen. Daarbij gaf ze ook aan te verwachten een analoge uitspraak te doen als bij de VoVo-procedure WttV 2019. Toch bood de rechtbank met deze brief de gemeente nog wel de kans om mogelijk nieuwe elementen/feiten aan te dragen die nog niet waren beschouwd in de vorige rechtzaken. Daarbij verzocht de rechtbank de gemeente met enige klem alle nadere motiveringen achterwege te laten.

De gemeente heeft als antwoord hierop (wederom) het advocatenbureau Stibbe uit Amsterdam als haar gemachtigde ingeschakeld om een verweerschrift op te stellen. Dit verweerschrift bevatte toch weer de nodige ‘motiveringen’ om de oorspronkelijke geluidsnormen te kunnen aanhouden en bracht daarmee geen nieuwe feiten aan het licht. De rechter stelde daarom (weer) vast dat hij voldoende informatie had om zonder zitting uitspraak te doen, tenzij …… de gemeente toch nog expliciet en gemotiveerd zou kunnen aangeven waarom ze per se een zitting wilde.

Uit correspondentie van de rechtbank bleek dat de gemeente zich hardnekkig bleef verzetten tegen een uitspraak zonder zitting. Amper twee dagen vóór de inmiddels geplande zitting werd ons duidelijk dat de gemeente nog een geluidsdeskundige wilde inzetten. Deze deskundige/getuige bleek afkomstig te zijn van het door Psy-Fi ingehuurde akoestisch adviesbureau, dat in eerdere uitspraken al behoorlijk is afgeserveerd vanwege ondeugdelijke rapporten. Om 17:00 daags vóór de zitting werd door Stibbe nog een onderzoekje van dat betreffende akoestische bureau aan zowel de rechtbank als GSD toegestuurd. Dat onderzoek zou moeten dienen ter ondersteuning van het betoog van geluidsdeskundige tijdens de zitting. Zoals gebruikelijk, stond ook dit onderzoek werkelijk weer bol van de meest verbazende fouten.

Het ons inmiddels zeer bekende groepje ‘usual suspects’ was weer aanwezig in de rechtbank: Stibbe advocaten, juristen van gemeente, geluidsdeskundigen van gemeente, het extern akoestisch adviesbureau én de advocaat en organisator van de festivals in de Groene Ster. Het mag duidelijk wat kosten, maar of je dan ook wat hebt……?

Het extreem laat ingediende onderzoekje van de geluidsdeskundige van dat externe adviesbureau is de avond vóór zitting door ons nog gauw doorgenomen. Dit onderzoek kan vrij eenvoudig worden bestreden, onder andere vanwege de weglating van essentiële data. Het voert te ver om hier verder nog op in te gaan, omdat door de veel te late indiening van dit ‘konijn-uit-de-hoge-hoed’, dit tezamen met het betoog van de geluidsdeskundige door de rechter buiten de orde van de zitting werd geplaatst.

Daarmee lag de hele bodem onder de gemeentelijke opzet voor het houden van een zitting er onderuit. De rechter kon verder door de advocaten van gemeente en festivalorganisatie niet overtuigd worden. De zitting duurde daarom amper een uurtje en de uitspraak (12 pagina’s lang) kon ’s morgens rond 09.00 uur – daags na zitting – al op de bus worden gedaan.

Wat zegt deze aan wanhoop grenzende poging van de gemeente om een festivalorganisatie ter wille te zijn, nu eigenlijk? Wij hebben een idee, u ook?

Wij gaan daar op een later tijdstip nog nader op in, anders wordt dit verhaal te lang.

Bijgestelde geluidsontheffing Psy-Fi deugt ook niet

by | 5 aug 2019 | Festivals, Geluid, Gemeente, Rechtszaken

In onze laatste twee berichten over de geluidsontheffing Psy-Fi 2019 maakten we duidelijk dat de gemeente Leeuwarden zichzelf tijd, moeite en kosten zou kunnen besparen, als zij de geluidsontheffing van Psy-Fi 2019 in lijn zou brengen met de meest recente uitspraken van de bestuursrechter. Wij hadden destijds het College van Burgemeesters en Wethouders hierom schriftelijk verzocht. Het antwoord van het College was dat ze niet van plan was de afgegeven geluidsontheffing aan te passen aan de gerechtelijke uitspraken. Wij hebben daarom maar (weer) een verzoek ingediend voor een voorlopige voorziening bij de bestuursrechter. Wij hebben daarbij de rechtbank het voorstel gedaan het zonder zitting af te doen omdat naar onze visie geluidtechnisch geen enkel verschil zit in de situatie tussen Welcome to the Village en Psy-Fi. Een voorlopige voorziening tegen de geluidsontheffing van Psy-Fi 2019 zou daarom alleen een herhaling van zetten worden (en dus ook qua uitspraak).

Nu gemeente Leeuwarden inmiddels door de rechtbank op de hoogte is gesteld van ons voorzieningsverzoek, vond ze het ineens toch nodig om een ‘aanpassing’ op de eerdere geluidsontheffing met een nieuwe ontheffing uit te voeren. Deze ‘aanpassing’ gaat echter, vreemd genoeg, niet om een verlaging van de geluidsnormen – wat in lijn zou zijn met de gerechtelijke uitspraken – , maar bestaat uit niets anders dan alleen wat nadere ‘onderbouwingen’ waarom de gemeente denkt dat haar geluidsnormen kunnen blijven gelden.

Tja. In de uitspraken van de rechtbank wordt inderdaad nogal eens aangegeven dat verweerder (lees: gemeente) normen stelt zonder deze nader te motiveren of te onderbouwen. Kennelijk gaan de juristen van de gemeente er daarom van uit dat een extra ‘onderbouwing’ – hoe knullig en ongefundeerd ook – van hun volstrekt onverdedigbare tijd- en geluidsnormen voldoende moet zijn. Dat is wat ze nu, met de uitgifte van een tweede (herziene) geluidsontheffing, alsnog hebben proberen te doen.

Nu is het injecteren van onderbouwingen van hoe je tot bepaalde normen wilt komen zeker van belang, maar bepaald toch ook weer niet alleszeggend. Die onderbouwing kan namelijk onzinnig zijn, omdat ze bijvoorbeeld enkel bestaat uit niet of maar deels onderbouwde beweringen (‘statements’); of zelfs direct misleidend zijn, omdat conclusies uit aangedragen onderzoek niet in dezelfde context staan, of omdat daaruit alleen de prettige conclusies worden meegenomen (in de hoop dat de rechter niet álles leest, zeker?). De onderbouwing kan zelfs simpelweg niet beter zijn dan enkel pure doelredenatie, zoals in de kwestie Groene Ster…
Daarnaast kan, los van elke onderbouwing, de gewenste norm simpelweg niet deugen omdat ze faliekant in tegenspraak is met het onderbouwd onderzoek, door onafhankelijke deskundigen en specialisten van de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak (StAB), dat door de rechtbank zelf wordt ingesteld.

Al deze verschillende versies van gebrekkige onderbouwing zijn hier aan de orde: en dus deugen zowel onderbouwing als normen van de gemeente Leeuwarden (nog steeds) niet!

De rechtbank heeft de gemeente inmiddels aangeschreven dat ze ons verzoek voor een voorlopige voorziening zonder zitting wil afdoen en op voorhand niet verwacht dat ze anders zal oordelen dan in de voorzieningenzaak tegen de geluidsontheffing WttV 2019. De rechtbank biedt de gemeente nog wel de mogelijkheid om de bestuursrechter schriftelijk te overtuigen, met onderbouwde argumenten waarom de conclusies van de StAB, die ten grondslag liggen aan eerdere gerechtelijke uitspraken, niet zouden kloppen.
Wel, dit lijkt ons schier onmogelijk. Temeer omdat de gemeente tijdens zitting WttV 2019, met nota bene één van de duurste advocatenkantoren van Nederland (Stibbe) aan haar zijde, hierin ook al schromelijk faalde (zie uitspraak).

Ten slotte merkte de rechtbank in haar brief nog op dat ze bij een eventuele reactie van de gemeente “geen behoefte heeft aan een nadere motivering van de door u [gemeente] vergunde geluidniveaus en aangehouden nachtperiode“. De rechtbank doelt hier op de herziene geluidsontheffing van de gemeente als reactie op ons verzoekschrift.

Het is duidelijk dat de gemeente Leeuwarden er alles aan doet om Psy-Fi te behouden. Daaraan zijn de belangen van omwonenden, recreanten en natuurwaarden – waaronder het zeer nabij gelegen Natura 2000 gebied De Groote Wielen! – volkomen ondergeschikt. De gemeente laat zich volledig gijzelen door het aangekondigde vertrek van Psy-Fi uit Leeuwarden. Het inmiddels befaamde ‘vertrekdreigement’ is trouwens een beproefde methode van deze festivalorganisatie wanneer ze haar zin niet krijgt. We hebben zoiets in het verleden dan ook wel vaker voorbij zien komen.

In de media ‘geselt’ de Psy-Fi organisatie, bij monde van voorman Rob Durand, de gemeente voortdurend door te roepen dat de (huidige) normen die de gemeente oplegt ‘te beperkend’ en ‘kinderachtig’ zijn. Daarom durft de gemeente het niet aan om Psy-Fi met verdere beperkingen te confronteren. Hoe noodzakelijk die ook zijn. De gemeente zal hiertoe door een rechter moeten worden gedwongen. Een andere methode werkt domweg niet bij deze gemeente; dat laten de afgelopen vier jaar immers maar wat duidelijk zien.

En Psy-Fi na 2019 uit Leeuwarden vertrokken?

Wij geloven daar vooralsnog niet zo veel van. De truc met het vertrekdreigement is daarvoor al te vaak toegepast. Het bestuur en de ambtelijke top van Leeuwarden blijkt er echter uiterst gevoelig voor te zijn. En dat weten die paar producers van die festivals drommels goed.

 

Leeuwarder college heeft maling aan gerechtelijke uitspraken

by | 26 jul 2019 | Geluid, Gemeente, Rechtszaken

Op ons recent ingediend verzoek aan het Leeuwarder College van Burgemeester en Wethouders om de geluidsontheffing voor Psy-Fi 2019 in lijn te brengen met de actuele uitspraken van de rechtbank (betreffende ontheffing was reeds uitgeven vóór deze uitspraken), heeft het College een ontluisterend antwoord weten te geven.

Het komt er feitelijk op neer dat het College volkomen maling heeft aan de uitspraken van rechters, en dus ons verzoek. Ons verzoek was juist om een onnodige rechtszaak te voorkomen waarvan de uitkomst, gelet op reeds gedane gerechtelijke uitspraken, feitelijk al vast stond. Kostbare tijd en geld zouden kunnen worden bespaard door de geluidsontheffing van Psy-Fi simpelweg aan te passen aan al die uitspraken. Maar dat interesseert deze gemeente kennelijk geen ene moer. Het doordrammen van onhaalbaar gebleken principes (geluidsnormen) en het berijden van stokpaardjes door een enkele ambtenaar die zichzelf gespecialiseerd heeft in geluid, zijn klaarblijkelijk belangrijker.

De reden die de gemeente Leeuwarden opgeeft om niet in te gaan op ons verzoek berust op de (vreemde) gedachte(kronkel) dat uitspraken waarnaar door GSD wordt gerefereerd, enkel betrekking hebben op specifieke festivals in de Groene Ster uit het verleden, en dat die uitspraken daarom geen voortzetting hoeven te krijgen in vergunningen voor toekomstige festivals. Dat moet, volgens de gemeente dan, dan juridisch maar opnieuw worden bevochten door hen die het met die vergunningen niet eens zijn.

Maar als een vergunning voor een aanstaand festival diverse condities/voorwaarden/voorschriften kent die identiek zijn aan voorgaande edities, onder gelijke omstandigheden, en als die vergunningen voor voorgaande edities met succes via rechtspraak zijn bestreden, dan is het toch te absurd voor woorden dat diezelfde aspecten in een nieuwe vergunning opnieuw juridisch moeten worden bevochten. Wat houdt jurisprudentie ook al weer in?

Onbegrijpelijk voor een wethouder die in de media GSD geregeld het verwijt maakt de gemeente op kosten te jagen vanwege juridisch gesteggel met vergunningen.

Afijn, dan maar weer een voorlopige voorziening aanvragen bij de bestuursrechter. 

Geluidsontheffing Psy-Fi 2019 ondeugdelijk

by | 25 jul 2019 | Gemeente, Rechtszaken, Vergunningen

Uit de uitspraken over de geluidsontheffingen in de twee bodemprocedures Welcome to the Village (WttV) 2018 en Psy-Fi 2018 en de Voorlopige Voorziening WttV 2019 volgt dat de ingediende beroepen door GSD tegen deze drie ontheffingen gegrond zijn verklaard. Die ontheffingen zijn daarom vernietigd.

Omdat de huidige geluidsontheffing voor Psy-Fi 2019 zo goed als een kopie is van de geluidsontheffing 2018, kan niet anders geconcludeerd worden dan dat de huidige versie voor 2019 ook niet deugt en dient te worden herzien.

Onze ervaring leert dat dit bij de gemeente Leeuwarden niet vanzelf gaat, en de vakantieperiode zal daar waarschijnlijk ook niet aan meewerken. Daarom hebben wij het College van Burgemeesters en Wethouders – onder verwijzing naar bovenstaande uitspraken – per brief verzocht de nog bestaande geluidsontheffing van Psy-Fi 2019 in te trekken en een nieuwe uit te geven die in lijn is met genoemde uitspraken. Dit ter voorkoming van een gang naar de voorzieningenrechter. Dat zou voor zowel gemeente als GSD zonde van tijd en moeite zijn (en het bespaart de gemeente juridische kosten, extra personele inzet en declaraties; een win-win situatie zou je zeggen).

We wachten (nog even) af hoe het College al dan niet reageert ….