Zienswijze op het ontwerp bestemmingsplan

16 mei 2023 | Bestemmingsplan, Gemeente, Klachten & bezwaren

Vorige week hebben we als stichting een zienswijze ingediend over het ontwerp van de partiële herziening op het bestemmingsplan van de Groene Ster.

De indiening van een zienswijze is een van de procedurestappen in de  voorgenomen bestemmingsplanwijziging. Het college van B&W zal zich de komende tijd o.a. buigen over onze zienswijze (en wellicht ook die van anderen), om vervolgens de zienswijze te voorzien van een reactie nota, die samen met de ingediende zienswijze zal worden aangeboden aan de gemeenteraad voor besluitvorming. Dat raadsbesluit wordt verwacht in het najaar van 2023 en moet al dan niet leiden tot de vaststelling van een gewijzigd bestemmingsplan. Een bestemmingsplanwijziging met als doel een groot deel van de Groene Ster – dat bestemd is voor natuurgerichte extensieve dagrecreatie en daarnaast als louter natuurgebied wordt aangemerkt – om te toveren naar een permanent festivalterrein.

Het college – bij monde van verantwoordelijk wethouder Hein Kuiken – wil met de publicatie van het ontwerp (inmiddels alweer 7 weken geleden) vaart zetten achter dit al ruim 5 jaar slepende bestemmingsplan dossier. Enerzijds omdat een bestemmingsplanwijziging al sinds 2018 jaarlijks wordt toegezegd, en anderzijds omdat sinds vorig jaar de bekende drie festivalorganisaties unaniem besloten hebben geen festivals meer te willen organiseren in de Groene Ster op basis van een omgevingsvergunning. Zij wachten op de realisatie van een gewijzigd bestemmingsplan zodat omgevingsvergunningen niet meer hoeven te worden aangevraagd; met vervolgens alle risico vernietigd te worden door een gerechtelijke uitspraak.

Een tweetal kanttekeningen wat het bovenstaande betreft:

  • Het is juist, dat zodra de wijziging op het huidige bestemmingsplan een feit is (lees: onherroepelijk), er door een festivalorganisatie geen omgevingsvergunning meer hoeft te worden aangevraagd. Dat klopt. Maar zijn daarmee de risico’s voor festivalorganisaties zoals hierboven genoemd, verdwenen? Het antwoord is een luid en duidelijk ‘NEE’.
    Dat wordt zelfs haarfijn aangegeven door nota bene de gemeente zelf, in de door haar ambtenaren verzorgde lezing t.b.v. de gemeenteraad op 30 november jongstleden. Hieronder de slide in kwestie uit die lezing:

De rode pijlen geven de thema’s aan die in het verleden juist aanleiding zijn geweest voor juridische procedures. Procedures die in de meeste gevallen hebben geleid tot vernietiging van vergunningen en zelfs tot afgelasting van enkele muziekfestivals. Dus of de betreffende wijziging van het bestemmingsplan (mocht het ooit zover komen, maar ook dat is nog lang niet zeker) soelaas gaat bieden, is maar zeer de vraag. De feitelijk inhoudelijke wijziging op het huidige bestemmingsplan is niet veel meer dan oude wijn in nieuwe zakken, afkomstig van de vroegere ‘Kaderstelling‘ uit 2019 die later is opgevolgd door het ‘Locatieprofiel‘ (2021). Beide kaders werden voorheen ingezet als bijlage van de ‘Ruimtelijke Onderbouwing’ van betreffende omgevingsvergunning.

  • Een ander opmerkelijk aspect is het alsmaar aangevoerde argument waarom er zo’n vijf jaar zit tussen de aanbieding van het voorontwerp in 2018 en het ontwerp van zeven weken geleden. Het argument dat steevast door de gemeente wordt gebruikt, is dat dit ligt aan de juridische procedures die GSD voerde. De jurisprudentie daaruit zou zijn betrokken bij de realisatie van het ontwerp bestemmingsplan en dat heeft veel tijd gekost.
    Dit argument moet worden genuanceerd:

De lange duur van het bestemmingsplanproces wordt vooral veroorzaakt door de gemeente zelf die zich maar niet wil toeleggen op een aantal door de rechter opgelegde beperkingen voor festivals. Het patroon dat hierbij vaak wordt gevolgd is het anders interpreteren van reeds bestaande jurisprudentie die vervelend is voor festivals (geluid is hierbij een sprekend voorbeeld), het trachten te herstellen van gebrekkige motiveringen, het alsmaar inschakelen van adviesbureau’s voor de opmaak van het zoveelste ‘deskundige’rapport om onwelgevallige gerechtelijke uitspraken ter discussie te stellen, etc.

Daarnaast lijkt de gemeente de indruk te willen wekken dat met de publicatie van het ontwerp er voldoende jurisprudentie beschikbaar is om verder te gaan met het bestemmingsplanproces. Een dergelijke opvatting is echter niet verstandig. Er lopen namelijk nog twee (niet onbelangrijke) bodemprocedures bij de Rechtbank Noord-Nederland die gaan over omgevingsrechtelijke zaken die ook beschreven zijn in het ontwerpbestemmingsplan, maar ook aspecten die gaan over de bescherming van natuurwaarden.  De uitkomsten van deze procedures kunnen ertoe leiden dat het ontwerp weer terug naar de tekentafel moet. Een zorg die overigens door enkele raadsleden, tijdens het spoeddebat op 30 november 2022 (naar aanleiding van de schorsing van de omgevingsvergunning Psy-Fi 2022 waardoor het festival niet kon doorgaan), ook al is geuit.

Je zou denken dat het verstandig zou zijn met het ontwerp te wachten totdat uitspraak is gedaan in die bodemprocedures. Dat is echter – gelet op alle toezeggingen door het bestuur van de gemeente Leeuwarden richting gemeenteraad en festivalorganisatoren – politiek gezien weinig realistisch.

Een dilemma voor het bestuur. We zullen zien hoe het zich ontvouwt.